Terug

Leef alsof het je laatste dag is en ga...

Vorige week heb ik heerlijk genoten van carnaval. Onbegrensd gedanst, gezongen en genoten. Genoten van de mensen met wie ik carnaval vierde, van de muziek en van het saamhorigheidsgevoel dat ik ervaren heb. En hoe vaak ik dat heerlijke lied wel niet voorbij heb horen komen “Leef, alsof het je laatste dag is en ga...”.

Ik heb na carnaval met mezelf afgesproken dat gevoel zo lang mogelijk vast te houden.

Iedere dag te genieten van mijn gezin, te genieten van het saamhorigheidsgevoel dat ik ervaar met de mensen waar ik mee samenwerk. Maar vooral genieten van mezelf zijn. De vrijheid ervaren van wat dat is jezelf zijn. Zonder je beperkende overtuigingen en gedachten. Gewoon zijn zoals je bent. Heel simpel maar zo bevrijdend! Vertrouwen op je eigen kracht, je eigen intuïtie, weten dat je alles al in je hebt. Dat je goed bent zoals je nu bent. Hier en nu. Dat gun ik iedereen

Vanavond heb ik weer een heel leuk coach gesprek gehad met een jonge, talentvolle advocate.
Alle stappen van het proces dat ik zelf heb doorlopen kwamen voorbij: je gevangen voelen in een keurslijf, geen fouten durven maken, steeds maar denken dat je nog meer kennis en vaardigheden nodig hebt, een muur om je heen optrekken en geen hulp vragen omdat je denkt dat je het allemaal zelf moet doen en aan het eind ervaren dat als je jezelf bent, je stevig in je schoenen staat en het licht wordt in je hoofd. Ik heb haar in de spiegel mogen laten kijken èn mogen laten ervaren dat ze van binnen alles al weet. En dat de kennis die ze in haar vak nog wil/moet vergaren maar een stukje is van haarzelf. Dat ze zoveel meer meebrengt dan de kennis die ze heeft. Door te doen en stappen te zetten terwijl ze niet precies weet wat ze moet verwachten maar het gewoon doet. Met vallen en opstaan. En te ervaren en voelen dat ze kan. Ondanks dat ze nog niet alles weet.

De enige die jou in een gouden kooi stopt ben je zelf….
Dus ik zeg:

leef , alsof je laatste dag is,
leef alsof de morgen niet bestaat
leef alsof het nooit echt af is
en ga……
Tamara